Jamnik to rasa psów pochodząca z Niemiec. Ich niemiecka nazwa Dachshund w dosłownym tłumaczeniu oznacza „borsuczy pies”, a etymologia tej nazwy związana jest ze zbliżoną do borsuków budową ciała oraz wykorzystywaniem tej rasy psów do polowania na zwierzęta ryjące nory. Mimo tego, że „Dachshund” to niemieckie słowo, aktualnie w Niemczech psy te są znane pod krótszą nazwą Dackel.
Charakterystyka jamnika
Jamniki to psy małego wzrostu z długim tułowiem i krótkimi nogami. Nasz zachwyt tymi psami może zmienić się po dowiedzeniu się, iż krótkość ich nóg spowodowana jest dziedziczną chondrodystrofią, która została wykorzystana do stworzenia tej rasy. Chondrodystrofia to uwarunkowana genetycznie, wrodzona choroba, która prowadzi do zaburzenia rozwoju pewnych kości w organiźmie oraz karłowatość.
Historia jamników
Pochodzenie tej rasy budzi wątpliwości, jednak miłośnicy jamników twierdzą, iż pochodzi ona ze starożytnego Egiptu, ponieważ na ścianach świątyń znaleźć można wizerunki psów o krótkich nogach i długich tułowiach. Archeolodzy znaleźli rysunki przypominające jamnika w świątyni Bescheb, jednak nie jest pewne to, czy w tym przypadku na pewno chodzi o jamnika, czy o podobnego psa. Jeśli chodzi o Europe, pierwsze wzmianki o tej rasie pochodzą ze średniowiecznych Niemiec.
Adaptacja do różnych warunków życia
Rozpowszechnienie jamników w Europie miało miejsce w VXI/XVII wieku. Zapoczątkowało to rozwój tej rasy. Adaptacja jamnika do warunków zimowych objawiła się zmianami we wzorcu (np. masywniejsze łapy lub większe uszy). Innym przykładem rozwoju jamnika jest przystosowanie do różnych polowań. Były one trenowane między innymi na psy zaganiające lub buszujące.
Symbolika
Jamniki postrzegane są jako symbol Niemiec. Przez rysowników wizerunek tych psów wykorzystywany był w celu ośmieszenia III Rzeszy, a w 1972 roku na oficjalną maskotkę Letnich Igrzysk Olimpijskich wybrany został jamnik o imieniu Waldi.
