Blekot pospolity – co warto o nim wiedzieć?

Piękno i niebezpieczeństwo

Blekot pospolity, zwany również psią pietruszką, to roślina o wielu obliczach. Z jednej strony może zachwycać drobnymi białymi kwiatkami, które kwitną od czerwca do października. Z drugiej – stanowi zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia! Angielska nazwa blekotu, fool’s parsley (pietruszka głupców), nawiązuje do jego podobieństwa do jadalnej pietruszki, co nieraz prowadziło do tragicznych pomyłek.


Trujące właściwości blekotu

Blekot jest rośliną silnie toksyczną. Zawiera m.in.:

  • Olejek eteryczny
  • Alkaloidy: koniina i cynapina
  • Narcyzynę
  • Rutynę
  • Kempferol

Te substancje sprawiają, że roślina ma właściwości przeciwbólowe, przeciwskurczowe i uspokajające. Jednakże jej stosowanie powinno odbywać się wyłącznie pod nadzorem lekarza. Próby leczenia na własną rękę mogą skończyć się tragicznie.


Zatrucie blekotem – objawy i skutki

Najbardziej niebezpiecznym składnikiem blekotu jest koniina.

Powoduje ona:

  • Podrażnienie błon śluzowych przewodu pokarmowego
  • W większych dawkach – paraliż współczulnego układu nerwowego

Objawy zatrucia blekotem to:

  • Brak apetytu
  • Drgawki
  • Rozszerzenie źrenic
  • Zaburzenia równowagi
  • Paraliż
  • Śmierć

Na szczęście zwierzęta rzadko ulegają zatruciu tą rośliną, unikając jej z powodu jej intensywnego zapachu i piekącego smaku.


Gdzie rośnie blekot?

Blekot pospolity występuję w całej Europie, Azji Zachodniej oraz na Kaukazie. W Polsce jest on powszechny na nizinach i w niższych partiach górskich. Najczęściej można go znaleźć:

  • Na przydrożach
  • Na skrajach lasów
  • Na polach uprawnych jako chwast

Jest to roślina azotolubna i wapieniolubna, co czyni ją wskaźnikiem gleb wapiennych.


Blekot pospolity to roślina o niepozornym wyglądzie, lecz śmiertelnie niebezpiecznych właściwościach. Jego toksyczność, choć groźna, była wykorzystywana w medycynie.

Zachowaj ostrożność, korzystając na własną rękę z roślin – szczególnie z tych, które przypominają znane gatunki jadalne.